^{حسین حیدر زاده موسس موزه سکه ومردم شناسی حیدرزاده یزد به علت عارضه قلبی بستری شد+بیوگرافی وعکس}

یزدفردا " سردبیر :استاد حسین حیدرزاده موسس موزه سکه و مردم شناسی حیدرزاده یزد به علت عارضه قلبی چند روز قبل در بیمارستان حضرت سیدالشهداء یزد بستری شد .
به گزارش خبرنگاریزدفردا " پنج شنبه گذشته بنا به تشخیص دکترفروزان نیا ،پزشک معالجش تحت عمل جراحی قلب باز قرار گرفته و وضعیت عمومی وی رضایت بخش اعلام شده است .

شایان ذکر است مهندس محمد رضا فلاح زاده استاندار یزد نهم اردیبهشت ماه با حضور در موزه حیدرزاده از زحمات وی تقدیر نمود و از بخشهای مختلف موزه سکه حیدرزاده بازدید کرد.
محمدرضا فلاح زاده در پایان این بازدید با اهداء لوح سپاس از فعالیتهای موسس این موزه تقدیر نمود.
استاندار همچنین طی سخنانی گفت: ایجاد چنین مکانی ، نشان از علاقه و دلسوزی موسس موزه نسبت به پیشینه فرهنگی و تمدنی ایران زمین دارد.
استاندار یزد افزود: آنچه در این موزه گردآوری شده بخشی از هویت ملی و اسلامی ملت ایران است.
وی تصریح کرد: این دلسوزیها و دلبستگی ها باید به نسلهای بعدی منتقل شود.
فلاح زاده با بیان اینکه استان یزد به رغم پیشینه کمتر نسبت به برخی از استانها، پیشرفت سریع و شتابانی را داشته است، آن را نتیجه تلاش مردان مردی همچون حیدرزاده دانست.

این اتفاق بهانه ای شد تا در حد وسع به سالها تلاش این فرهنگی با سابقه یزدی بیندازیم :

حسین حیدرزاده در سال 1313 در شهر یزد متولد شد ،پدرش به شغل کار چاق کنی(استاد کار تعمیر و نگهداری دستگاه های شعر بافی (پارچه بافی )آن زمان مشغول بود .
حیدر زاده تحصیلات خود را بعد از ششم ابتدائی آن زمان ادامه داد تا مدرک دیپلم خود را دریافت کرده و پس از گذراندن دوره تربیت معلم به شغل شریف معلمی مشغول شد .
او همزمان با تحصیل به آموزش طلاسازی ( زرگری )نیزمبادرت ورزید و به هنگام تدریس در مدارس شهرستانهای استان به کار طلاسازی هم ادامه داد .
وی به همراه خواهر خود که او را می توان به عنوان یکی از اولین زنهائی که استاد کار طلاسازی بود در اوقات فراغت به ساخت طلا اقدام می کرد و توانست کارگاه طلاسازی حرفه ای در کاروانسرای والی یزد نیز دائر نماید .

این موزه شخصی که با همت والا وپشتکار عظیم آقای استاد حسین حیدرزاده که یکی از استادان مسلم ومتخصصین علم سکه شناسی با صرف سال ها وقت وخرج ثروتی بسیار از سال 1383 با کمک وتسهیلات دولت در خانه زیبای عرب زاده در قدیم ترین محله یزد یعنی فهادان نزدیک زندان اسکندر به معرض دید و تماشای عموم قرار گرفته است.

او از زمان جوانی به ورزش نیز علاقه وافری داشت و یکی از علاقمندان ورزش زورخانه ای و کشتی نیز بود و به صورت حرفه ای به به ورزش نیز می پرداخت .

او در شاخه های مختلف با پشتکار تمام تلاش می نمود به گونه ای که در اداره فرهنگ آن زمان او به یکی از اساسی ترین نیازهای شهریزد توجه نموده و با پیگیری و جدیت خود توانست حاج احمد ضرابی یکی از تجار آن زمان را تشویق نماید که برای معلولین و کودکان استثنائی مدرسه ای را احداث نماید و برای اینکار توانست موافقت اداره فرهنگ آن زمان را برای در اختیار نهادن گوشه ای از مدرسه کرباسی فعلی در محله مالمیر را برای احداث اولین مدرسه کودکان استثنائی بگیرد .
او با پشتگار و پیگیری خاص خودش توانست اولین مدرسه کودکان استثنائی استان یزد را در شهر یزد با مدیریت خودش راه اندازی کرده و در این راه استاد رازی که دوره آموزش به نابینایان را گذرانده بود یکی از مشوقین وی بود.

او تا پایان خدمتش در آموزش و پرورش با علاقه ای خاص مسائل مربوط به کودکان استثنائی را دنبال می نمود.
زاویه دیگر زندگی این مرد فرهنگی علاقه به اشیاء عتیقه و میراث فرهنگی بود که با صرف هزینه های زیادی که از راه طلاسازی بدست می آورد اقدام به جمع آوری سکه و اسکناس های قدیمی به صورت خاص و اشیاء عتیقه به صورت عمومی نمود .
یکی از نزدیکان وی می گفت که روزی حیدرزاده یک سکه قدیمی را به قیمتی معادل سه کیلو طلا خریده بود که همه او را مزمت می نمودند ،ولی او با عشق و علاقه زیاد به این کار خود افتخار می کرد و پس از سالها این افتخار او ،افتخاری برای استان کویری تبدیل شد و حاصل سال ها گذاشتن وقت وهزینه نمودن این معلم یزدی در سال 1383 جواب داد و با کمک وتسهیلات دولت در خانه زیبای عرب زاده در قدیمی ترین محله یزد یعنی فهادان نزدیک زندان اسکندر ،موزه سکه ومردم شناسی با نام او راه اندازی شد ودر معرض دید و تماشای عموم قرار گرفت.

این موزه که یکی از بزرگترین موزه های تخصصی سکه و اسکناس های ایران می باشد " در کنار خود اشیا و وسایلی که در قرون متمادی وجود داشته است و اکثر آن کار هنرمندان یزدی می باشد به معرض دید عموم گذاشته شده است. ....موزه سکه و مردم شناسی حیدرزاده که به عنوان موزه تخصصی سکه کشور محسوب می شود دارای مجموعه های سکه های قدیمی ( طلا، نقره، مسی،برنجی) مربوط به 42 دوره تاریخی است.
هخامنشی {اولین سکه که در زمان داریوش اول ضرب گردید} ،سلوکیان{سکه های اسکندر مقدونی} ،اشکانیان{پارت ها} "الیمائی " خاراسن ها "پارس ها " سا سانی ها "عرب ساسانی "عرب بیزانسی " امویان "عباسیان " سامانیان "گاوبارگان " عرب طبرستانی "سلجوقیان " غزنویان "آل بویه " مغول ها "تیموریان "ایل خانان مغول " سربداران "آل جلایر " صفویان " افشاریان "محمود افغان " زندیان "قاجاریان "و..... در این موزه سکه های مربوط به دوره هخامنشیان تا عصر حاضر نگهداری می شود. در موزه سکه و مردم شناسی حیدر زاده بیش از 4800 قلم شی ء وجود دارد که 4500 مورد آن سکه های قدیمی هستند. سکه های طلا و نقره عباس ابن مامون ، احمد ابن علی سامانی، جلوس کریم خان زند و نادر شاه با اشعار شیعی از معروفترین آنها هستند.

مجموعه اسکناس های قدیمی از زمان ناصرالدین شاه تا زمان حاضر، بیش از 100 عدد قفل های قدیمی ، مجموعه زینت آلات نقره، مجموعه تسبیح در انواع نقره کوب ، ساده، عقیق، کهربا و سیر از جمله اشیاء های قدیمی موزه هستند.
مجموعه زنجیر، مجموعه انگشتر عقیق و برنجی، مجموعه ابزار جنگی ، مجموعه وسایل طبخ غذا( دیگ های سنگی، مسی، تیوها ، خمره ها) مجموعه وسایل روشنایی ( چراغ های پیه سوز، فانوس شمعی، فانوس نفتی، چراغ هدایت کننده قطار و ...) از دیگر اشیاء نگهداری شده در موزه است.

موزه سکه و مردم شناسی حیدر زاده در خانه عرب زاده قرار دارد. این خانه از بناهای قدیمی دوره قاجار است که در بافت قدیم و در محله فهادان واقع شده است.
حیدرزاده یکی از مجموعه داران و علاقه مندان میراث فرهنگی کشور و استان یزد است که از سال 1335 ه. ش با عشق و علاقه توانست نام خود را به عنوان یک علاقمند به میراث فرهنگی و ایران برای همیشه در کتاب ایران عزیز ثبت نماید .

به هر حال امید واریم با دعای خیر مردم این استاد فرهیخته که سالهای متمادی با فکر خدمت به جامعه زندگی کرده است با سلامتی کامل به آغوش گرم خانواده باز گردد و جا دارد در همین جا از تلاشهای صادقانه دکتر فروزان نیا که به حق یکی از مفاخر معاصر استان به شمار می رود تشکر ویژه داشته باشیم .

در پایان گزارش تصویری شامل گزارشات سابق یزدفردا از موزه و حضور فعال موسس آن( این معلم یزدی )و همچنین دیدار هفته های گذشته استاندار بسیجی یزد از موزه حیدرزاده و دیدار با استاد حیدرزاده را تقدیم فردائیان می کنیم :

باشد که در حد وسع به وظیفه قدرشناسی خود نسبت به بزرگان و مفاخرمان عمل کرده باشیم :